به فرانسوی: ne te retourne pas
کارگردان: مارینا دوآن/ نویسندگان: ژاک آکچوتی، مارینا دوآن/ ژانر: درام،ترسناک، رمزآلود/ بازیگران:سوفی مارسو…… جین/ مونیکا بلوچی…… جین/ آندره آدی استفانو…… جیانی/تئو/ تیری نئوویچ …… تئو/ بریگیته کاتیلون…… نادیا / والری/ سیلوی گرانوتیر…… نادیا
جِین (با بازی سوفی مارسو) نویسنده جوانی است که به همراه همسر و دو فرزندش زندگی می‌کند. او درحال نوشتن داستانی از کودکی خودش است که از آن چیزی به یاد نمی‌آورد برای همین هر کسی که داستان او را می‌خواند آن را وحشتناک و تخیلی عنوان می‌کند که این باعث سرخوردگی جین می‌شود. او متوجه تغییراتی در عکس و فیلم‌های خانوادگی‌اش می‌شود به طور مثال حس می‌کند مبلمان و میز آشپزخانه جایشان عوض شده. او این تغییرات را در ذهنش مرور می‌کند و این سوال برای ببینده نیز به وجود می‌آید که آیا این جابجایی‌ها به وجود آمده یا اینکه جین درگیر یک وسواس یا اختلال روانی شده است؟ تا اینکه دچار تغییر‌های تازه‌ای در بدنش می‌شود. او دارد به دو نفر تبدیل می‌گردد و این آغاز دگردیسی و پرتاب جین به گذشته و کودکی‌اش است. کم‌کم کار به جایی می‌رسد که او نسبت به همسرش نیز دچار حس بیگانگی و عدم شناخت می‌شود. در اینجا جینِ تغییر شکل یافته با بازی مونیکا بلوچی وارد صحنه می‌شود. پس تصمیم می‌گیرد به همراه همسر خود پیش یک روانپزشک برود. دکتر از او می‌خواهد همسر خود را که در کنارش نشسته است، توصیف کند و جین شروع به گفتن می‌کند ولی این مشخصات با همسرش تطابق ندارد. جین از همسرش می‌خواهد که او را نزد مادرش ببرد تا مدتی به استراحت بپردازد. جین در خانه مادرش متوجه می‌شود که چهره مادرش نیز عوض شده و او دیگر آن زنی که می‌شناخته نیست. همچنین در وسایل مادرش عکسی را پیدا می‌کند که خودش و مادرش را به همراه زنی ایتالیایی تبار
نشان می‌دهد و چهره این زن همان چهره‌ای است که جین مادرش را با آن تصور می‌کرده. بنابراین او عازم ایتالیا می‌شود برای یافتن حقیقت ماجرا و یافتن کودکی گم شده‌اش …
فیلم درامی بسیار پیچیده و روانشناسانه دارد. پیچیدگی‌ها و تغییراتی که مدام در چهره و ظاهر شخصیت‌های فیلم رخ می‌دهد به گونه‌ای است که گمراهی ذهنی و فکری را برای بیننده به وجود می‌آورد و بیننده را با نوعی گیجی و علاقه به کشف ماجرا ترغیب می‌کند. فیلم دو داستان موازی را به پیش می‌برد که یکی واقعی و دیگری خیال‌گونه است یکی از نکات قابل توجه فیلم کارگردانی خوب و مناسب مارینا دوآن است و فیلمبرداری فیلم نیز بسیار قابل اعتناست.
فیلم در نوع خود فیلم فانتزی و خاصی است که کارگردان جوان آن خانم مارینا دوآن با وسواس زیادی قطعات آن را کنار هم چیده است و مانند سنگ فرش نظم خاصی بر فیلم حاکم است. با توجه به گسستگی تعمدی که در فیلم به چشم می‌خورد، این پازل به بهترین نحو چیده می‌شود و در سکانس بی‌نظیر پایانی به نظر می‌رسد که تماشاگر در حال لذت بردن از گذاشتن آخرین تکه پازلی است که دورنمایی زیبا و دل فریب دارد.
بازی فوق‌العاده خوب و جذاب دو بازیگر زیبا و جوان فیلم که هر کدام نقش مهمی در به سرانجام رسیدن نقش مشکل و روانشناسانه جین دارند را باید ستود.
درمجموع فیلم خوب و دیدنی است و دیدن آن جذابیت خاصی دارد.■